Palenque en Merida

Palenque
Met een organiseerde toer zijn we vandaag naar Palenque gereisd. De toer bracht ons naar de watervallen van Agua Azul (dit betekent blauw water). Over een afstand van ongeveer 2 km daalt de rivier in 'traptreden' zo'n duizend meter in hoogte en dat veroorzaakt een hele lange waterval met stroomversnellingen en poelen. Helaas zitten we hier in het regenseizoen en is het water dan niet zo blauw.

Vervolgens zijn we naar een andere waterval gegaan, Misol Ha. Dit is een hoge waterval middenin een tropische jungle. Het water klettert met een geweldige vaart naar beneden. Er liep zelfs een pad achter deze waterval. Na een hoop geklim en geklauter over glibberige rotsen, komen we zeiknat aan op een mooi uitzichtpunt.
Dit uitzichtpunt blijkt het begin van een grot te zijn, waarin nog een waterval verborgen ligt. Op blote voeten en met een zaklamp op ons hoofd lopen we deze grot in. Het is slechts een klein watervalletje maar wel erg mooi om te zien!

Daarna bezoeken we Chiapas. Doordat veel hiëroglyfen op de muren intact zijn gebleven wisten ontdekkers veel van de geschiedenis van deze stad te ontcijferen. Ook is hier de graftombe van Koning Pacal. Omringt door echte apen probeert onze indianengids ons in deze tijd terug te slepen door op een sensationele manier over de geschiedenis te vertellen.
Na deze toer worden we afgezet bij ons hostel. Dit is een soort van resort waar verschillende hostels, restaurantjes en barretjes zijn, maar dan wel midden in de jungle. Het is er erg warm en klam zodat zelf het beddengoed niet droog te krijgen is. Een moment later worden we in onze kamer opgeschrikt. Vanuit de badkamer gilt onze reisgenoot uit LA alles bij elkaar. Een  kikker is de oorzaak, tja welkom in de jungle….

Na een gezellig avondje gaat onze wekker de volgende dag wederom erg vroeg. Om zes uur worden we bij de uitgang verwacht voor een toer in de jungle. Eerst volgt een rit van ruim drie uur die ons naar de grens van Guatamala brengt. In Corozal stappen we in een bootje die ons in drie kwartier naar Yachilan brengt. De ruïnes hier staan aan een grote rivier en in tegenstelling tot veel andere ruïnes leven hier veel dieren. Zo moeten we uitkijken voor slangen die in de ruïnes kunnen zitten, vliegen er constant vleermuizen boven ons hoofd en horen we overal om ons heen geschreeuw van apen. Dit gaat zo hard dat het net lijkt of we in een aflevering van ´Jurrasic Park´ zitten en we omgeven worden door dinosaurussen.
Hierna volgt een rit naar het Bonampak. Wat hier vooral interessant aan is, zijn de muurschilderingen die hier overal nog te vinden zijn.
Na deze lange dag worden we tegen acht uur ´s avonds afgezet bij het station waar we wachten op de nachtbus die ons om elf uur naar Merida brengt. Na vandaag al zo´n zeven uur in de bus te hebben gezeten, zitten we niet te wachten op nog eens acht uur.. maar wie wat wil zien….

Merida
Aan het eind van de ochtend brengen we een bezoek aan Izamal, een Maya dorp waar de gebouwen grotendeels geel zijn geverfd. Waarom? Dat mogen jullie voor ons uitzoeken, wij hebben namelijk geen idee :-)
De volgende dag zijn we met de bus naar Uxmal gegaan. Een hele onderneming als je niet weet waar je uit moet stappen en de taal niet echt spreekt. Uiteindelijk zijn we ergens bij een soort van snelweg gestopt en gelukkig lag daar om de hoek Uxmal. Na twee keer entree te hebben betaald, hebben we hier een tijdje met ons gids 'lonely planet' rondgelopen. Terug bij de snelweg hebben we gewacht op de bus naar Kebah, een andere ruïne. Na een uur te hebben gewacht, bleek deze bus vandaag gewoon niet te komen en dus zijn we maar terug gegaan naar Merida.

De volgende dag in Merida een lekker relaxt dagje gehad, een beetje struinen langs de marktkraampjes, winkeltjes bekijken, zwemmen in het hostel. 's Avonds kwam een reisgenootje uit één van de vorige plaatsen ons opzoeken. We waren van plan om gezellig in het hostel wat te drinken, een low budget avondje. Dit werd ons echter onmogelijk gemaakt door de gemeente Merida. Deze heeft namelijk besloten dat je strafbaar bent als je na vijf uur met alcohol op straat loopt op zondag. Winkelpersoneel houdt zich hier netjes aan en blijken niet gevoelig te zijn voor onze charmes, omkoping, afpersing, dealtjes en boze blikken. Maar wij zijn echte doorzetters. Nadat we uit vijf winkels zijn gezet besluiten we wat te drinken in een restaurantje. Daar blijkt het personeel wel omgekocht te kunnen worden, weliswaar is dit een onderhandeling van bijna een uur en moeten we gevarengeld betalen (wat de biertjes toch wel prijzig maakt), maar het is gelukt. We vertrekken naar het hostel en achter ons loopt een ober met in zijn hand een plastic tas met daarin flesjes bier die zorgvuldig ingepakt zijn in krantenpapier. Als we eenmaal ver genoeg weg zijn van het restaurant en de ober gelooft dat we echt niet tegen de politie zullen zeggen dat we het bij hun hebben gehaald als we opgepakt worden, mogen we het laatste stukje zelf lopen. Een hele onderneming, maar de biertjes zijn in the pocket.