Cultuur snuiven in Bali

Terug in Ubud aangekomen besluiten we de volgende dag een kookworkshop te volgen. 's Ochtends vroeg worden we opgehaald om allereerst naar de markt te gaan. We leren allerlei nieuwe dingen kennen zoals drakenfruit en slangenhuid fruit (heel lekker!)  
Na nog een tochtje langs de rijstvelden komen we aan bij het huis waar de kookworkshop wordt gegeven. Allereerst krijgen we een uitleg over hoe gezinnen op Bali leven. De vrouw komt na het trouwen bij de familie van de man inwonen. Zo komt het geregeld voor dat er in een huis soms twintig mensen wonen. In Nederland zou dat vragen om problemen zijn maar in Bali gaat dat er best goed aan toe. Als er problemen zijn, geef je dat aan bij de koning en koningin van het gezin (de oudste mensen die er wonen). Na het eten wordt het hele gezin bij elkaar geroepen in een speciale daarvoor bedoelde ruimte en wordt alles uitgesproken. Het is namelijk niet goed om met problemen te gaan slapen. Na deze en andere leuke weetjes te horen hebben gekregen wordt onze gids vriendelijk verzocht zijn klep verder dicht te houden en neemt de vrouw des huizes het woord over. Met haar gaan we een complete Indonesische maaltijd klaarmaken. Tegen het middaguur is ons maaltje klaar en ik moet eerlijk zeggen; ik kan best lekker koken :)

De volgende dag werden we opgehaald met een taxi die ons een hele dag zou rondrijden naar alle plekjes die we wilden zien. Het mooie was, deze man was ook een gids en sprak goed Nederlands. We hebben een aantal speciale tempels bezocht, de mooiste rijstvelden van Bali gezien en twee ceremonies bijgewoond. Voor dit laatste moet je het geluk hebben er onderweg toevallig één tegen te komen. Aan het begin van onze rit hadden we twee keer over mensen naar een tempel zien lopen in hun nette kleding en met offers in hun handen. Onze chauffeur ging er echter niet echt op in toen we vroegen of we daar niet heen konden. We hadden de hoop dus al min of meer opgegeven toen we langs een crematie reden. De ceremonie was al zo goed als afgelopen maar voor ons gaf het toch wel een heel duidelijk beeld hoe een crematie daar verloopt. Wanneer iemand overlijdt, wordt een persoon vaak eerst begraven tot de familie geld heeft voor de crematie of tot het een goede dag is voor een crematie. Op een versierd bouwwerk wordt de overledene van huis naar de plek gedragen waar de crematie plaatsvindt. Na allerlei rituelen en offers wordt het lichaam in de openlucht verbrandt. Dat wil zeggen, er worden een aantal gasbranders opgezet net zolang tot er alleen nog maar as over is. Het as wordt vervolgens naar de zee gedragen.

Nog geen tien minuten later maakten we ook nog een begrafenis mee. In het kort zijn deze beide rituelen haast niet te omschrijven. Achter alles wat ze doen zit een rede en een gedachte.

Aan het eind van de avond zijn we door de chauffeur afgezet in Kuta, waar we 's avonds alweer een leuk potje voetbal kunnen kijken. De volgende dag vertrekken we naar Sanur waar we genieten van onze laatste dagen aan het strand. Heerlijk de hele dagen luieren en niks doen.

Zittend op de grond, tegen een muurtje op het vliegveld typ ik mijn laatste verhaaltje van deze trip. De tijd is weer voorbij gevlogen en het werkende leven roept weer. Dag vakantie, tot volgend jaar!