Costa Rica: Liberia - Fortuna - Monteverde

Liberia
Vanuit Nicaragua zijn we met een bus naar Liberia gegaan. De op één na grootste hoofdstad van Costa Rica. We kwamen laat aan in een hostel, hebben snel ingecheckt en zijn op zoek gegaan naar een restaurantje. Hier kwam de eerste confrontatie met het dure Costa Rica, een pizza die minstens 10 euro kost.

De volgende dag hebben we ons eerste nationale park bezocht: Rincon de la Vieja. Het is een park met smalle bospaden, enorme woudreuzen maar ook dichte jungle, riviertjes, watervallen, vulkanische bronnen, borrelende modderputten, hete gassen die uit de grond komen en begroeide vlaktes met verschillende kleuren.
Het is een park wat nog niet door veel toeristen wordt bezocht en voor ons uitstekend om mee te beginnen. We wandelden over niet aangelegde paden dwars door natuur over smalle paden en klimmen af en toe over de hekken om net de juiste foto te krijgen. De geur van de zwavel was van een afstand al te ruiken.
De eerste ontmoeting met de aapjes was meteen een feit. We werden bekogeld met eikennootjes als begroeting. Dit zorgde wel gelijk voor leuke foto's.
Nadat we dit park hadden bezocht zijn we terug gegaan naar ons hostel om na een wandeling van drie uur een heerlijke douche te nemen. Omdat het eten zo duur is, zijn we naar een lokaal eettentje gegaan waar we casado hebben gegeten. Dit is een typisch gerecht uit Costa Rica. Je krijgt een bord met groente, kip of varkensvlees, gebakken banaan, rijst en bonen en dit voor de prijs van 5 euro. 's 

De volgende dag zijn we naar Playa Coco gegaan. Dit is een plek waar Janneke graag met haaien wilde duiken. Na een korte busrit van een uur zijn we bij de duikschool uitgestapt om informatie te verkrijgen over het duiken. De volgende stap was een hostel zoeken. Dit bleek iets lastiger dan gedacht.
Na een zoektocht van een half uur hadden we een plek gevonden. Het was misschien wel het meest smerige hostel ooit. We hadden zelfs rode mieren in ons bed. Toen we hier iets over zeiden tegen de eigenaar ging deze volledig uit zijn stekker. Marc, die nog steeds vanuit Honduras met ons meereisde en over engelen geduld beschikt, heeft de beste man uiteindelijk kunnen kalmeren. Maar een andere kamer kregen we niet...
De volgende dag ging Janneke duiken, maar helaas niet met haaien omdat er mensen mee waren die er de vorige dag al waren geweest. 


Fortuna
Na deze ochtend zijn we snel de bus opgestapt naar Fortuna toe. Onderweg naar Fortuna zijn we uitgestapt bij de vulkaan Arenal. Onze backpacks hebben we bij het politiebureau gedropt (hoeveel veiliger wil je het hebben). Er was verteld dat je uit deze vulkaan lava zou kunnen zien stromen. Dit bleek helaas niet meer het geval te zijn. Al snel hielden we het voor gezien en kregen we een lift naar het dorp, toch wel makkelijk als er dan een man in het gezelschap is die ook nog eens vloeiend Spaans spreekt. In Fortuna kwamen we in ons eerste backpackers resort. Kamers met tweepersoonsbedden, een eigen badkamer voor elke kamer en een zwembad met ingebouwde bar. Het zag er heel erg mooi uit. s Avonds zijn we naar de hotsprings geweest waar we de hele avond hebben gerelaxt tot we helemaal gerimpeld waren.


Monteverde
De volgende dag zijn we vertrokken naar Monteverde. 's Avonds hebben we een nachttour gedaan. Omdat veel beesten overdag slapen en 's nachts leven is de kans dat je beesten ziet dus vele malen groter. Door een overenthousiaste gids werden we mee het bos ingenomen, soms moesten we gewoon rennend achter hem aan omdat hij iets op het spoor was. In dit bos was onze eerste ontmoeting met de luiaard, ook hebben we vogelspinnen gezien, giftige slangen, wasbeertjes, bijzondere vlinders, en nog meer beesten waarvan we de naam al niet meer weten.
De volgende dag zijn we vertrokken naar San Jose, de hoofdstad van Costa Rica.

Marc kon het hoge reistempo van Janneke niet meer bijhouden en besloot om achter te blijven. Dit vonden we niet zo heel erg, want we begonnen ons wel een beetje te irriteren aan deze girly-girl met zijn engelen geduld, en volgzame karakter.