San Jose - Manuel Antonio - Corcovado

San Jose
In San Jose hebben we de rest van onze reis uitgestippeld waarna we de volgende dag naar de vulkaan Poas zijn gegaan, een vulkaan met een krater waarin heel helder blauw/groen water staat. Waar het hostel ons een veel te dure tour probeerde aan te smeren, besloten wij dat we het ook wel op eigen houtje konden doen. Met de bus zijn we naar de vulkaan gereden. Eenmaal aangekomen wilde de vulkaan zijn schat niet prijsgeven, hij was gehuld in een dik pak wolken. Na even rondgewandeld te hebben op het park besloten we nog een gokje te wagen en net op het moment dat wij aankwamen trokken de wolken weer dicht. We konden nog net een glimp opvangen van het water. Dit wilde we echt nog beter zien, dus besloten we net zo lang te gaan wachten totdat de wolken weer weg zouden gaan. Ons wachten werd beloond, uiteindelijk trokken de wolken weg en zagen we het super heldere water in de krater. Echt zo'n mooi gezicht!

Aangezien we nog een paar uur hadden voor de bus weer terug ging en we alles hadden gezien besloten we te kijken of we een lift konden krijgen naar een ander park. Milou trok haar stoute schoenen aan en stapte op drie personen af die er uit zagen als toeristen. We hadden in één keer beet, het drietal bleek uit Duitsland te komen en met de auto op reis te zijn EN toevallig wilden ze dezelfde kans op als ons EN natuurlijk mochten we mee. Het park viel uiteindelijk tegen en we zijn niet gegaan, maar we hebben uiteindelijk wel een hele leuke dag gehad met deze mensen.
In het hostel moesten we 10 dollar betalen omdat we onze tassen om drie uur ophaalden in plaats van één uur en daarnaast ook nog eens twee dollar per minuut als we wilden dat zij naar een hostel belden om een reservering voor ons te maken. Dikke afzetters, dat wordt een slechte recentie voor ze!!

Manuel Antonio
's Avonds kwamen we in Manuel Antonio aan en hadden we een hostel bij de entree van het Nationaal Parc. Wat een luxe dat we nu eens niet uit hoefden te zoeken hoe we er kwamen. De vloer in de dorm was nat en toen Janneke om een handdoek ging vragen zodat we onze tassen neer konden zetten, kwam de man zich duizend maal verontschuldigen en kregen we een privékamer. Zo kan het dus ook! De volgende park hebben we lekker in het park rondgewandeld en veel verschillende dieren gezien. Dit park lag aan het strand dus na deze wandeling zijn we heerlijk aan de zee gaan liggen. Hier hebben ze helaas wel geprobeerd om onze tassen te plunderen. Achteraf bleek dat meer mensen de dupe zijn geworden van deze bandieten.
We lagen lekker op het strand weg te dommelen toen we ineens iets hoorden aankomen. Niet zo vreemd, want we waren niet de enige op het strand. Het geluid kwam alleen wel heel dichtbij en voor het we het doorhadden zat er iemand met onze klauwen aan onze tas. Janneke reageerde snel en pakte de tas terug en de daders gingen er als een haas vandoor! Echt brutale beesten, die wasbeertjes ;-)
 

Corcovado
De volgende dag zijn we naar het Corcovado park gegaan. Wat een drama om daar te komen is dat. We hadden gehoord dat we ver van te voren moesten reserveren en dat het lastig was om er te komen, maar we konden nergens vinden hoe we dan moesten reserveren, waar we precies heen moesten en hoe we dat dan moesten doen. Uiteindelijk hielp de man uit het hostel (weer die aardige van de privékamer waar we wel een positieve recensie over gaan schrijven) ons en wist hoe we bij het dorp vlak bij het park konden komen. Vanuit daar konden we dan verder zien.
Eenmaal aangekomen zaten we in dubio wat te doen, een tweedaagse tour zou ons 250 euro kosten en dit vonden we wel heel veel geld. Een dagtour die 70 euro koste zou de andere optie zijn, maar ook hiervan vroegen we ons af of het de moeite waard zou zijn.
Niet geschoten is altijd mis, dus uiteindelijk voor de dagtour gekozen en 's avonds eerst nog een wandeling gemaakt in een bos waar veel kikkers leven. Hier hebben we glaskikkers gezien (deze zijn doorzichtig) en rode giftige kikker en nog een paar andere soorten.
De volgende dag was een opeenstapeling van teleurstellingen. Bij ons in de groep bleek een stel te zitten van 74 jaar. Heel leuk dat ze dit soort dingen nog kunnen doen en dat menen we oprecht, maar dat gaat niet samen in een groep jonge mensen. Deze mensen konden het tempo niet bijhouden en hadden steeds pauze nodig waardoor wij lang moesten wachten en onze dag niet optimaal konden benutten.
Daarnaast stelde onze gids niet zoveel voor. We hadden gehoopt meer dieren te zien doordat een gids weet waar de beesten leven en veel kan vertellen over deze beesten maar de man leek net zo hard op zoek als ons en blijf daarbij ook gewoon op de normale paden. We zouden rond half drie weer terug zijn in het dorp dus toen de gids ons rond half twaalf af zette bij de boot waren we dan ook lichtelijk verbaasd (lees: stikchagrijnig, pislink en elkaar lekker aan het opstoken, haha).
Kortom het park die het duurst was, hebben we het minste gezien. En zo kwam het dat we Costa Rica sneller weer uit waren dan we in eerste instantie hadden gedacht.
Eén voordeel; het heeft ons dan ook minder geld gekost dan verwacht.